Name: ასტრონავიგატორის კალენდარი
Item: ასტრონავიგატორის კალენდარი
Author: Bianca

ასტრონავიგატორის კალენდარი

[ სერვერიდან გადმოტვირთვა (5.51 Mb) · გადმოწერა წაშლილია () ]	24.08.2010, 16:08
Один астрономический год поделен на 36 декад. Десятидневная декада заменяет семидневную неделю в результате устранена логическая погрешность семиобъектной системы епископа Коперника на 9 планет плюс Солнце, которая максимально синхронизирутся с изученой истиной и гормонирует с повседневной жизнью человека. Где планета земля поделена пропорционально параметрам строения конституционного организма Человека (хомосапиенса). В основу разработки этого многолетнего календаря легла матрица мироздания Фараона, династий космографий Птолемеев. კაპიტალიზმი — ეკონომიკური სისტემა, რომლის დროს წარმოების საშუალებები კერძო საკუთრებაშია და ფართოდ გამოიყენება დაქირავბული შრომა. კაპიტალიზმის მთავარი მახასათებლებია: კერძო საკუთრება, კაპიტალის აკუმულაცია, დაქირავებული შრომა, შეჯიბრებითობის პრინციპი. კაპიტალისტური ეკონომიკის პირობებში მხარეები ადგენენ ფასს, რომლის მიხედვითაც ხდება აქტივების, საქონლის, მომსახურების გადაცვლა. პრაქტიკაში გვხვდება კაპიტალიზმის შემდეგი ფორმები:- laissez-faire; free market; თავისუფალი ვაჭრობა; - welfare capitalism - წყობილება, რომელიც სოციალურ კეთილდღეობაზეა დაფუძნებული (სკანდინავიის ქვეყნები); - crony capitalism - ეკონომიკური მოდელი, სადაც ნაკლებად ხდება სახელმწიფოს ინტერვენცია და ეს უკანასკნელი გამოიხატება გარკვეული რეგულაციების შემსუბუქებაში, იმისთვის რომ მოხდეს ბიზნესის წახალისება; - corporatism - პოლიტიკური თეორია, სადაც მმართველობა არის სოციალური ჯგუფების და არა ცალკეული სუბიექტების ხელში, ე.წ. „ქრისტიანული დემოკრატია“. https://en.wikipedia.org/wiki/Capitalism Социализм — обозначение учений, в которых в качестве цели и идеала выдвигается осуществление принципов социальной справедливости, свободы и равенства, а также общественного строя, воплощающего эти принципы. Социализм — это идеология, которая возникла из-за желания, чтобы оплата за труд производилась именно по труду. В связи с этим была поддержана именно мелкой буржуазией, потому что именно только она жила за счёт своего труда при собственности на свой труд. Действительное получение материальных благ в обществе по труду может возникать только при условии частной собственности каждого члена общества на свой труд и соответственно на результаты своего труда, при общественной собственности на общественные средства производства, - в этом и есть суть социализма. Коммуни́зм (от лат. commūnis — «общий») — в марксизме организация общества, при которой экономика основана на общественной собственности на средства производства. Сторонников коммунизма обычно называют коммунистами. После XIX века термин часто используется для обозначения спрогнозированной в теоретических работах марксистов общественно-экономической формации, основанной на общественной собственности на средства производства. Такая формация, согласно работам основоположников марксизма, предполагала наличие высокоразвитых производительных сил, отсутствие деления на социальные классы, упразднение государства, изменение функций и постепенное отмирание денег. По мнению классиков марксизма, в коммунистическом обществе реализуется принцип «Каждый по способностям, каждому по потребностям!» Демокра́тия (др.-греч. δημοκρατία — «власть народа», от δῆμος — «народ» и κράτος — «власть») — политический режим, в основе которого лежит метод коллективного принятия решений с равным воздействием участников на исход процесса или на его существенные стадии. Хотя такой метод применим к любым общественным структурам, на сегодняшний день его важнейшим приложением является государство, так как оно обладает большой властью. В этом случае определение демократии обычно сужают до одного из следующих признаков: 1) Назначение лидеров управляемыми ими людьми происходит путём честных и состязательных выборов; 2) Народ является единственно легитимным источником власти; 3) Общество осуществляет самоуправление ради общего блага и удовлетворения общих интересов. Народное правление требует обеспечения ряда прав для каждого члена общества. С демократией связан ряд ценностей: законность, равенство, свобода, право на самоопределение, права человека и др. Поскольку идеал народовластия труднодостижим и подлежит различным толкованиям, предлагалось множество практичных моделей. Респу́блика (лат. res publica, «общее дело») — форма государственного правления, при которой все высшие органы государственной власти либо избираются, либо формируются общенациональными представительными учреждениями (например парламентами), а граждане обладают личными и политическими правами. Главное отличие в управлении республиканского государства от других типов государств — наличие закона (кодекс, конституция и т. п.), которому обязаны подчиняться все жители страны, невзирая на социальное положение. По состоянию на 2005 год в мире из 190 государств 140 являются республиками. Суверените́т (фр. souveraineté — верховная власть, верховенство, господство) — свободное, независимое от каких-либо внешних сил верховенство. Понятие суверенитета выражает общее свойство любого государства. В современной политологии, кроме этого, используется такой термин как суверенитет личности или гражданина . Государственный суверенитет — это неотчуждаемое юридическое качество независимого государства, символизирующее его политико-правовую самостоятельность, высшую ответственность и ценность как первичного субъекта международного права; необходимое для исключительного верховенства государственной власти и предполагающее неподчинение власти другого государства; возникающее или исчезающее в силу добровольного изменения статуса независимого государства как цельного социального организма; обусловленное правовым равенством независимых государств и лежащее в основе современного международного права. Признание суверенитета верховной власти сыграло важную роль в объединении государств, их внутреннем сплочении, преодолении феодальных распрей и укрепления их внутреннего мира. Сочетание этих двух начал - верховенства и независимости в понятии суверенитет означает соединение в нем прав и свободы. Поэтому в истории политики понятие суверенитет имеет для государства и власти всех уровней такой же смысл, что и понятие свободы и права для человека. Для суверенитета и суверенного государства это не только право на независимость и свободу от посягательств, как внешних, так и внутренних, но и право управлять. Повелевать, свободно принимать решения, осуществлять все функции верховной власти. {*всевластие}. ფარაონები* უდიდეს როლს ასრულებდნენ ეგვიპტელთა ცხოვრებაში და მსოფლიოს ცივილიზაციაში. ისინი ერთდროულად ქვეყნის მმართველებიც იყვნენ და უმაღლესი ქურუმებიც. ფარაონი იყო განკაცებული ღმერთი დედამიწაზე და ღმერთი სიკვდილის შემდეგ. თვით ტერმინი ”ფარაონი” - ”დიდ სისხლს” ნიშნავდა. ფარაონს ქარაგმულად იხსენიებდნენ, რათა მისი სახელი ტაბუდადებული ყოფილიყო. ამ სახელის ხმამაღლა წარმოთქმა არ შეიძლებოდა. გადმოცემის თანახმად, პირველი ფარაონი თვით ღმერთი ”რა” იყო. შემდეგ მოდიოდნენ სხვა ღმერთები. ეგვიპტელებს სწამდათ, რომ ფარაონები დედოფლისა და რას ჰიეროგამიური კავშირის შედეგად ჩნდებოდნენ. ფარაონს მრავალი ცოლი ჰყავდა, მაგრად მთავარი ერთი იყო და ქვეყნის დედოფლის ტიტულსაც ის ატარებდა. მხოლოდ ფარაონისა და დედოფლის საკრალური კავშირის შედეგად დაბადებული ბავშვი შეიძლება გამხდარიყო ეგვიპტის ფარაონი. ყველა ეგვიპტურ ტაძარში ქებას უძღვნიდნენ ფარაონს, როგორც ღმერთს. თვით ფარაონიც ღმერთს უგალობდა. იგი ღმერთკაცად ითვლებოდა და სჯეროდათ, რომ ფარაონსა და ღმერთს შორის ურღვევი კავშირი არსებობდა. ფარაონმა სახელად ლაგ* არსებული ევოლუციის საფეხურზე თავის მფარველ მოვლენად გამოსახა ცეცხლის ღვთაება: პტა, ფთა, პტახი (phtah, phtahs), რომლის ცივილიზაციით წარმოიქმნა ნილოსის ფრინველის ფრთისაგან საწერკალამი, ლომის ცხოველთან შერწყმულად საფრენი მოწყობილობა, ასეთი ლოგოსით გავრცელდა ზებუნებრივი ძალების მოიფოლოგიური კოსმოგონია. ამის მომსწრე ხალხმა ლაგის გვარიშვილები მოიხსენია: ფთალომეებად. პტოლემეები — დინასტია ეგვიპტეში ძვ.წ IV—I საუკუნე. დინასტიამ ეგვიპტის მართვა დაიწყო ელინიზმის პერიოდში, ალექსანდრე მაკედონელის გარდაცვალების შემდეგ. დინასტიიდან ეგვიპტის პირველი მმართველი იყო პტოლემე I. პტოლემე I ლაგ* სოტერი— ეგვიპტის მმართველი პტოლემეების დინასტიიდან. ქვეყანას მართავდა ძვ. წ. 305-283 წწ. ეგვიპტე სამმართველოდ მიიღო ალექსანდრე მაკედონელის გარდაცვალების შემდეგ. მის დროს საირიგაციო სისტემა აღადგინეს, თებესთან ახალი ქალაქი პტოლემაიდა დაარსდა. *კლეოპატრა VII ლაგიდი ფილოპატორი** (ძვ.-ბერძნ. Κλεοπάτρα Φιλοπάτωρ, 2 ნოემბერი, ძვ. წ. 69 – 12 აგვისტო, ძვ. წ. 30) — ეგვიპტის უკანასკნელი დედოფალი პტოლომეების დინასტიიდან. სიცოცხლე თვითმკვლელობით დაასრულა, რათა რომის პირველი იმპერატორის ოქტავიანე ავგუსტუსის ტყვედ არ ქმნილიყო. კლეოპატრა ანტიკური სამყაროს ერთ-ერთი ყველაზე სახელგანთქმული პერსონაჟია როგორც ფერწერაში, ისე ლიტერატურასა და კინემატოგრაფში. კლავდიუს პტოლემე ლაგ* (ბერძნ. Κλαύδιος Πτολεμαίος; 87 - 165) — ალექსანდრიელი ასტრონომი, მათემატიკოსი და გეოგრაფი; შექმნა მზის სისტემის გეოცენტრული მოდელი, რომლის თანახმადაც დედამიწა სამყაროს ცენტრია. ცნობილი ლათინური ნაწარმოების «Megale syntaxis» „დიადი წყობა" იგივე არაბულენოვანი „ალმაგესტის" ავტორი. ინდივიდუმი გვარად ლაგ* – ფარაონის ღვთიური გენეზისით ადამიანის ჩანასახი, რომელმაც შთამომავლობით შექმნა თანამედროვე სამყაროს კოსმოგრაფია, რითაც დასრულდა ძველი ჟამი (ძვ. წ.) და წარმოიშვა ახალი ციური წელთაღრიცხვა, სადაც აწმყოს ვარსკლავთკარიბჭეს ავტორი იმავე გენიალოგიის წარმომადგენელია ... http://en.wikipedia.org/wiki/Ptolemy_I_Soter
1 2 3 4 5 კატეგორია: Мои файлы \| დაამატა: Astronavigator
ნანახია: 2102 \| რამოტვირთვები: 861 \| კომენტარი: 3 \| რეიტინგი: 0.0/0

სულ კომენტარები: 1
Comments display order: 0 1 Bianca • 22:46, 30.08.2013 That's a clever answer to a tricky quesiton

[ სერვერიდან გადმოტვირთვა (5.51 Mb) · გადმოწერა წაშლილია () ]	24.08.2010, 16:08
Один астрономический год поделен на 36 декад. Десятидневная декада заменяет семидневную неделю в результате устранена логическая погрешность семиобъектной системы епископа Коперника на 9 планет плюс Солнце, которая максимально синхронизирутся с изученой истиной и гормонирует с повседневной жизнью человека. Где планета земля поделена пропорционально параметрам строения конституционного организма Человека (хомосапиенса). В основу разработки этого многолетнего календаря легла матрица мироздания Фараона, династий космографий Птолемеев. კაპიტალიზმი — ეკონომიკური სისტემა, რომლის დროს წარმოების საშუალებები კერძო საკუთრებაშია და ფართოდ გამოიყენება დაქირავბული შრომა. კაპიტალიზმის მთავარი მახასათებლებია: კერძო საკუთრება, კაპიტალის აკუმულაცია, დაქირავებული შრომა, შეჯიბრებითობის პრინციპი. კაპიტალისტური ეკონომიკის პირობებში მხარეები ადგენენ ფასს, რომლის მიხედვითაც ხდება აქტივების, საქონლის, მომსახურების გადაცვლა. პრაქტიკაში გვხვდება კაპიტალიზმის შემდეგი ფორმები:- laissez-faire; free market; თავისუფალი ვაჭრობა; - welfare capitalism - წყობილება, რომელიც სოციალურ კეთილდღეობაზეა დაფუძნებული (სკანდინავიის ქვეყნები); - crony capitalism - ეკონომიკური მოდელი, სადაც ნაკლებად ხდება სახელმწიფოს ინტერვენცია და ეს უკანასკნელი გამოიხატება გარკვეული რეგულაციების შემსუბუქებაში, იმისთვის რომ მოხდეს ბიზნესის წახალისება; - corporatism - პოლიტიკური თეორია, სადაც მმართველობა არის სოციალური ჯგუფების და არა ცალკეული სუბიექტების ხელში, ე.წ. „ქრისტიანული დემოკრატია“. https://en.wikipedia.org/wiki/Capitalism Социализм — обозначение учений, в которых в качестве цели и идеала выдвигается осуществление принципов социальной справедливости, свободы и равенства, а также общественного строя, воплощающего эти принципы. Социализм — это идеология, которая возникла из-за желания, чтобы оплата за труд производилась именно по труду. В связи с этим была поддержана именно мелкой буржуазией, потому что именно только она жила за счёт своего труда при собственности на свой труд. Действительное получение материальных благ в обществе по труду может возникать только при условии частной собственности каждого члена общества на свой труд и соответственно на результаты своего труда, при общественной собственности на общественные средства производства, - в этом и есть суть социализма. Коммуни́зм (от лат. commūnis — «общий») — в марксизме организация общества, при которой экономика основана на общественной собственности на средства производства. Сторонников коммунизма обычно называют коммунистами. После XIX века термин часто используется для обозначения спрогнозированной в теоретических работах марксистов общественно-экономической формации, основанной на общественной собственности на средства производства. Такая формация, согласно работам основоположников марксизма, предполагала наличие высокоразвитых производительных сил, отсутствие деления на социальные классы, упразднение государства, изменение функций и постепенное отмирание денег. По мнению классиков марксизма, в коммунистическом обществе реализуется принцип «Каждый по способностям, каждому по потребностям!» Демокра́тия (др.-греч. δημοκρατία — «власть народа», от δῆμος — «народ» и κράτος — «власть») — политический режим, в основе которого лежит метод коллективного принятия решений с равным воздействием участников на исход процесса или на его существенные стадии. Хотя такой метод применим к любым общественным структурам, на сегодняшний день его важнейшим приложением является государство, так как оно обладает большой властью. В этом случае определение демократии обычно сужают до одного из следующих признаков: 1) Назначение лидеров управляемыми ими людьми происходит путём честных и состязательных выборов; 2) Народ является единственно легитимным источником власти; 3) Общество осуществляет самоуправление ради общего блага и удовлетворения общих интересов. Народное правление требует обеспечения ряда прав для каждого члена общества. С демократией связан ряд ценностей: законность, равенство, свобода, право на самоопределение, права человека и др. Поскольку идеал народовластия труднодостижим и подлежит различным толкованиям, предлагалось множество практичных моделей. Респу́блика (лат. res publica, «общее дело») — форма государственного правления, при которой все высшие органы государственной власти либо избираются, либо формируются общенациональными представительными учреждениями (например парламентами), а граждане обладают личными и политическими правами. Главное отличие в управлении республиканского государства от других типов государств — наличие закона (кодекс, конституция и т. п.), которому обязаны подчиняться все жители страны, невзирая на социальное положение. По состоянию на 2005 год в мире из 190 государств 140 являются республиками. Суверените́т (фр. souveraineté — верховная власть, верховенство, господство) — свободное, независимое от каких-либо внешних сил верховенство. Понятие суверенитета выражает общее свойство любого государства. В современной политологии, кроме этого, используется такой термин как суверенитет личности или гражданина . Государственный суверенитет — это неотчуждаемое юридическое качество независимого государства, символизирующее его политико-правовую самостоятельность, высшую ответственность и ценность как первичного субъекта международного права; необходимое для исключительного верховенства государственной власти и предполагающее неподчинение власти другого государства; возникающее или исчезающее в силу добровольного изменения статуса независимого государства как цельного социального организма; обусловленное правовым равенством независимых государств и лежащее в основе современного международного права. Признание суверенитета верховной власти сыграло важную роль в объединении государств, их внутреннем сплочении, преодолении феодальных распрей и укрепления их внутреннего мира. Сочетание этих двух начал - верховенства и независимости в понятии суверенитет означает соединение в нем прав и свободы. Поэтому в истории политики понятие суверенитет имеет для государства и власти всех уровней такой же смысл, что и понятие свободы и права для человека. Для суверенитета и суверенного государства это не только право на независимость и свободу от посягательств, как внешних, так и внутренних, но и право управлять. Повелевать, свободно принимать решения, осуществлять все функции верховной власти. {*всевластие}. ფარაონები* უდიდეს როლს ასრულებდნენ ეგვიპტელთა ცხოვრებაში და მსოფლიოს ცივილიზაციაში. ისინი ერთდროულად ქვეყნის მმართველებიც იყვნენ და უმაღლესი ქურუმებიც. ფარაონი იყო განკაცებული ღმერთი დედამიწაზე და ღმერთი სიკვდილის შემდეგ. თვით ტერმინი ”ფარაონი” - ”დიდ სისხლს” ნიშნავდა. ფარაონს ქარაგმულად იხსენიებდნენ, რათა მისი სახელი ტაბუდადებული ყოფილიყო. ამ სახელის ხმამაღლა წარმოთქმა არ შეიძლებოდა. გადმოცემის თანახმად, პირველი ფარაონი თვით ღმერთი ”რა” იყო. შემდეგ მოდიოდნენ სხვა ღმერთები. ეგვიპტელებს სწამდათ, რომ ფარაონები დედოფლისა და რას ჰიეროგამიური კავშირის შედეგად ჩნდებოდნენ. ფარაონს მრავალი ცოლი ჰყავდა, მაგრად მთავარი ერთი იყო და ქვეყნის დედოფლის ტიტულსაც ის ატარებდა. მხოლოდ ფარაონისა და დედოფლის საკრალური კავშირის შედეგად დაბადებული ბავშვი შეიძლება გამხდარიყო ეგვიპტის ფარაონი. ყველა ეგვიპტურ ტაძარში ქებას უძღვნიდნენ ფარაონს, როგორც ღმერთს. თვით ფარაონიც ღმერთს უგალობდა. იგი ღმერთკაცად ითვლებოდა და სჯეროდათ, რომ ფარაონსა და ღმერთს შორის ურღვევი კავშირი არსებობდა. ფარაონმა სახელად ლაგ* არსებული ევოლუციის საფეხურზე თავის მფარველ მოვლენად გამოსახა ცეცხლის ღვთაება: პტა, ფთა, პტახი (phtah, phtahs), რომლის ცივილიზაციით წარმოიქმნა ნილოსის ფრინველის ფრთისაგან საწერკალამი, ლომის ცხოველთან შერწყმულად საფრენი მოწყობილობა, ასეთი ლოგოსით გავრცელდა ზებუნებრივი ძალების მოიფოლოგიური კოსმოგონია. ამის მომსწრე ხალხმა ლაგის გვარიშვილები მოიხსენია: ფთალომეებად. პტოლემეები — დინასტია ეგვიპტეში ძვ.წ IV—I საუკუნე. დინასტიამ ეგვიპტის მართვა დაიწყო ელინიზმის პერიოდში, ალექსანდრე მაკედონელის გარდაცვალების შემდეგ. დინასტიიდან ეგვიპტის პირველი მმართველი იყო პტოლემე I. პტოლემე I ლაგ* სოტერი— ეგვიპტის მმართველი პტოლემეების დინასტიიდან. ქვეყანას მართავდა ძვ. წ. 305-283 წწ. ეგვიპტე სამმართველოდ მიიღო ალექსანდრე მაკედონელის გარდაცვალების შემდეგ. მის დროს საირიგაციო სისტემა აღადგინეს, თებესთან ახალი ქალაქი პტოლემაიდა დაარსდა. *კლეოპატრა VII ლაგიდი ფილოპატორი** (ძვ.-ბერძნ. Κλεοπάτρα Φιλοπάτωρ, 2 ნოემბერი, ძვ. წ. 69 – 12 აგვისტო, ძვ. წ. 30) — ეგვიპტის უკანასკნელი დედოფალი პტოლომეების დინასტიიდან. სიცოცხლე თვითმკვლელობით დაასრულა, რათა რომის პირველი იმპერატორის ოქტავიანე ავგუსტუსის ტყვედ არ ქმნილიყო. კლეოპატრა ანტიკური სამყაროს ერთ-ერთი ყველაზე სახელგანთქმული პერსონაჟია როგორც ფერწერაში, ისე ლიტერატურასა და კინემატოგრაფში. კლავდიუს პტოლემე ლაგ* (ბერძნ. Κλαύδιος Πτολεμαίος; 87 - 165) — ალექსანდრიელი ასტრონომი, მათემატიკოსი და გეოგრაფი; შექმნა მზის სისტემის გეოცენტრული მოდელი, რომლის თანახმადაც დედამიწა სამყაროს ცენტრია. ცნობილი ლათინური ნაწარმოების «Megale syntaxis» „დიადი წყობა" იგივე არაბულენოვანი „ალმაგესტის" ავტორი. ინდივიდუმი გვარად ლაგ* – ფარაონის ღვთიური გენეზისით ადამიანის ჩანასახი, რომელმაც შთამომავლობით შექმნა თანამედროვე სამყაროს კოსმოგრაფია, რითაც დასრულდა ძველი ჟამი (ძვ. წ.) და წარმოიშვა ახალი ციური წელთაღრიცხვა, სადაც აწმყოს ვარსკლავთკარიბჭეს ავტორი იმავე გენიალოგიის წარმომადგენელია ... http://en.wikipedia.org/wiki/Ptolemy_I_Soter
1 2 3 4 5 კატეგორია: Мои файлы \| დაამატა: Astronavigator
ნანახია: 2102 \| რამოტვირთვები: 861 \| კომენტარი: 3 \| რეიტინგი: 0.0/0